Niet iedereen ontmoet de ‘Grote Liefde’ die ons al vanaf onze kindertijd wordt beloofd. Dat blijkt ook uit de vele mails die bij onze redactie binnenkomen. Vaak gaan deze over relatieproblemen en teleurstellingen in de liefde.
In dit artikel vind je de samenvatting van het levensverhaal van drie vrouwen. Drie vrouwen die hebben gehoopt, liefgehad, doorgezet, geleden en uiteindelijk de kracht hebben gevonden om te reageren en opnieuw te beginnen.
Twintig jaar met de verkeerde man
Fleur, 38 jaar
Ik ben heel jong getrouwd. Eigenlijk wist ik zelf niet wat ik deed, maar iedereen was gelukkig en blij voor me en het was een logische stap. Helaas heeft de liefde maar kort geduurd. Na een paar maanden was onze leven al veranderd in een nachtmerrie. Hij was gefrustreerd over zijn werk, verloor kort daarna zijn baan en kon geen werk meer vinden. Ik probeerde het beste ervan te maken en deed het huishouden, maar elke keer als ik het woord ‘werk’ liet vallen, werd hij agressief. Hij zat op de bank, zocht geen werk meer en ikzelf mocht van hem niet werken. Ik denk dat hij dat niet wilde omdat ik dan onafhankelijk zou worden. Door mij thuis te houden, had hij mij in zijn macht. Gelukkig kwamen er geen kinderen want anders had ik nooit de moed gevonden om te doen wat ik gedaan heb. Dit voorjaar heb ik mijn spullen gepakt en ben ik ervan door gegaan. Al dat praten en ruzie maken loste niets op. Het was een uitzichtloze situatie. Het maakte me kapot. En de tijd tikte door. De jaren vervlogen. Ik heb waarschijnlijk de beste twintig jaren van mijn leven met de verkeerde man doorgebracht. Ik ben nu alleen en heb het er moeilijk mee. Maar ik voel me beter dan met hem. Ik ben op zoek naar een baan, heb veel steun aan mijn vriendinnen en heb ondanks alles vertrouwen in de toekomst.
Waarom ik ben hem weggegaan ben
Ingrid, 32 jaar
Waar ik de moed vandaan gehaald heb om hem te verlaten? Ik weet het zelf niet. Mijn vriendinnen vonden altijd al dat ik bij hem weg moest gaan. Maar mijn moeder vond dat ik bij hem moest blijven. Je zult zien dat alles goed komt, zei ze steeds. Ik heb het geprobeerd, maar na tien lange en moeilijke jaren met hem heb ik de knoop doorgehakt. Ik kon er niet meer tegen. Elke keer weer betrapte ik hem met een andere vrouw. Al die leugens, al die avonden dat ik alleen op de bank zat en hij zogenaamd nog aan het werk was. Ik zei eerst dat ik niet weet waar ik de moed vandaan heb gehaald om bij hem weg te gaan, maar eigenlijk weet ik het wel. Het ging me echt te ver dat ik uiteindelijk via hem ook nog een soa kreeg! Ik wist niet wat me overkwam. Toen de huisarts uitlegde wat er aan de hand was, vielen de schellen van mijn ogen. Ik hield (en houd) enorm veel van hem, maar dit ging me echt te ver. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Het was niet gemakkelijk om bij hem weg te gaan, maar dan dacht ik weer aan die soa en dan wist ik dat ik niet terug moest gaan. Ik ben nu mijn eigen leven aan het opbouwen. Ik heb voorlopig nog geen zin om andere mannen te zien. Het erge vind ik dat hij me nooit meer heeft gezocht of gebeld. Het lijkt wel of hij blij is dat ik de knoop heb doorgehakt. Alsof het mijn schuld is dat het uit is tussen ons. Ik heb tien jaar van mijn leven weggegooid, maar die ga ik nu inhalen…!
Drie kinderen, één beslissing, een nieuw leven
Marleen, 47 jaar
Het is nooit te laat om te besluiten een nieuw leven te beginnen. Ook niet op mijn leeftijd. Ik heb al die jaren gewacht tot mijn drie kinderen groot waren en op eigen benen konden staan. Vorig jaar is de jongste afgestudeerd en heeft ze een goede baan gevonden. Dat was voor mij het moment om bij hem weg te gaan. Op dat moment voelde ik me bevrijd van alle verplichtingen en last. Het was als een teken dat ik nu eindelijk aan mezelf mocht gaan denken. Kort daarna ben ik bij mijn man weggegaan. Ik heb nooit van hem gehouden en hij heeft ook nooit van mij gehouden. Ik heb 27 jaar in zijn schaduw gestaan en al die tijd voor hem en de kinderen gezorgd. En dat heb ik alleen voor de kinderen gedaan. Nu ben ik tijdelijk bij mijn oudste dochter ingetrokken. De kinderen hebben begrip voor mijn beslissing en helpen me met het vinden van een woning. Hij belt af en toe maar hij blijft die kille en afstandelijke man die in de loop van de jaren een vreemde in eigen huis voor me geworden is. Hij blijft ook de vader van mijn kinderen maar dat is voor mij geen reden om op mijn beslissing terug te komen. Ik maak een moeilijke tijd door maar het kan alleen maar beter worden. Ik wil die lange en ellendige jaren met hem achter mij laten…
Er zijn veel vrouwen als Fleur, Ingrid en Marleen. Wij kozen hun levensverhalen uit maar we hadden net zo goed andere verhalen kunnen kiezen uit de vele mails die bij ons binnenkomen. Het zijn trieste maar ook inspirerende verhalen van moedige vrouwen die voor zichzelf durven te kiezen. We kunnen niet iedereen persoonlijk antwoorden, maar we leven met jullie mee en daarom hebben we besloten om er een post op onze blog aan te wijden. Ben jij ook na lange jaren bij je partner weggegaan omdat je niet meer van hem hield of omdat hij niet meer van jou hield? Deel je ervaring met ons en met de andere Trendystylers. Adviezen en tips zijn ook van harte welkom!
Reacties zijn gesloten.