Wel en wee wordt gedeeld, ze zijn er altijd voor elkaar, maar de liefde bedrijven is er niet meer bij. Al jaren niet meer. Het kan zomaar gebeuren dat de beide partners in een liefdesrelatie in de rol van broer of zus, of goede vrienden, vallen. Liefdesrelaties zonder lichamelijke intimiteit schijnen steeds vaker voor te komen.
Liefdesrelaties zonder lichamelijke intimiteit
‘Mijn man en ik zijn meer dan 20 jaar samen en we hebben al heel lang geen zin meer in elkaar gehad’, schrijft een lezeres. ‘Ik denk er soms nog wel eens aan, maar eigenlijk is het nu een soort onuitgesproken afspraak dat wij er niet meer aan doen. Ik weet ook niet hoe het zo gekomen is.’
Een andere lezeres mailt ons: ‘Mijn vriend heeft een topbaan. Hij komt ’s avonds vaak laat thuis en is dan zo moe dat hij als een blok in slaap valt. Eerst deed ik nog mijn best maar op den duur heb ik het er maar bij laten zitten. Ik ben trouwens na een lange dag met de kinderen ook moe.’ Ze voegt eraan toe: ‘Misschien zijn zijn carrière en mijn rol als moeder een vervanging voor onze intimiteit in bed geworden? Hebben wij onze zinnen zo verzet dat het er gewoon niet meer van komt?‘ Wellicht slaat deze lezeres met haar interpretatie de spijker op de kop?
Het komt steeds vaker voor dat twee partners er stilzwijgend mee instemmen dat ze elkaar in bed niet meer opzoeken. Hoe meer tijd erover heengaat, waarschuwen de experts, hoe moeilijker het wordt om ‘op je schreden terug te keren’.
Voor alle duidelijkheid, we hebben het hier niet over relaties waarin één of beide partners vreemdgaan en dus hun bevrediging elders vinden, maar over mannen en vrouwen die vrijwillig, zonder ruzie en discussie, de liefde niet meer bedrijven. Over partners die elkaar ’s morgens bij het weggaan op de mond kussen, die elkaar omarmen, s’ avonds in bed misschien even knuffelen maar dan gaat het licht definitief uit. Alles in pais en vree… toch? Of niet?
Hiermee komen we eigenlijk aan de kern. Misschien lijkt het je prima om als broer en zus te leven. Maar is dat ook echt zo? En vindt hij dat ook? Maak het bespreekbaar en laat er niet teveel tijd overheen gaan. Vermoeidheid en stress mogen dan een obstakel zijn, ze zijn niet onoverwinbaar. Maar je moet er wel samen aan werken. Waar een wil is, is een weg, geldt ook hier.
Reacties zijn gesloten.