Idolen zijn voor tieners maar stiekem ben ik toch wel heel erg fan van Angelina Jolie. Sinds ‘Girl Interrupted’ (1999) volg ik de sexy actrice. Ik ken haar films (niet allemaal even fantastisch) en ik weet, net zoals iedereen, dat Angelina Jolie iets met Cambodja heeft.
Angelina verblijft graag in het land, ze heeft een babyjongetje uit de sloppenwijk van Siem Reap geadopteerd en heeft er al meerdere malen filmopnames gedaan. Vorig jaar filmde ze er ‘They First Killed My Father’, een movie die Angelina zelf regisseert (en binnenkort wel zal uitkomen). Angkor Wat, het indrukwekkende tempelcomplex bij Siem Reap vormde verder het intrigerende decor voor de opnames van de overbekende film ‘Tomb Raider’ met Angelina in de hoofdrol.
Al deze dingen speelden door mijn hoofd toen ik vorige week Siem Reap bezocht. Angelina moet wel de trots van dit Cambodjaanse stadje zijn. In de hoofdstraat zie je enorme foto’s van de filmster en Brad op de gevel van de plaatselijke opticien, zij het wat verbleekt en vergeeld door de zon. Weinig doet het er toe dat de twee in een echtscheiding liggen…
Ik stelde me voor hoe het zou zijn als ik Angelina in het hotelzwembad zou tegenkomen. In gedachten zag ik haar daar als een diva luieren op een luxe ligstoel, een grote zonnebril op haar sierlijke neus, een cocktail in haar hand. Zou ik haar gedag zeggen of haar alleen maar bewonderen vanuit de verte?
Angelina liep ik dus níet tegen het lijf, dat had je al begrepen. Wel bezocht ik de Tomb Raider tempel. Deze tempel heet Ta Prohm en is, anders dan de vele andere tempels in Angkor Wat, nog steeds in de greep van de jungle. Dikke wortels van indrukwekkende parasieten bomen omstrengelen de antieke ruïnes uit omstreeks 1200. Het is er sp(r)ookachtig mooi, een perfecte omgeving voor Lara Croft (Angelina), de sexy archeologe uit Tomb Raider, die de wereld rondreist op zoek naar oudheidkundige schatten.
Helaas is het in Ta Prohm – en ook in de rest van Angkor Wat – met de rust gedaan. Het massatoerisme is ook in dit deel van de wereld de laatste jaren enorm toegenomen en Ta Prohm is door de Tomb Raider film razend populair. Bussen afgeladen vol toeristen vullen de nog maar net verharde wegen van Siem Reap. Elke morgen zwermen ze uit naar Angkor Wat, gewapend met rugzakken en gehuld in etnische broeken met olifantenfantasie.
In Ta Prohm kun je over de hoofden lopen. Steeds weer stuitte ik op groepen Japanners en Chinezen die elkaar fanatiek tussen de oeroude boomwortels fotografeerden. Het was dringen in de smalle gangen van de ruïnes. Maar ik hoefde maar een hoek om te slaan of ik was alleen en kon van de betoverende omgeving genieten. Kale wortels schoten omhoog, bomen torenden hoog boven mijn hoofd, schitterende reliëfs benamen me de adem. Letterlijk elk stukje muur is bewerkt. De atmosfeer was magisch. Ta Prohm is fascinerend.
Angkor Wat en een tempel als Ta Prohm laten zich maar moeilijk beschrijven. Het is een belevenis die je moet voelen. Het tochtje met de tuktuk ernaar toe, de buffels die de weg oversteken, de wind door je haar, de eeuwenoude ruïnes om je heen, de jungle, het zonlicht dat gefilterd wordt door de bomen… Cambodja fascineert en ben je er eenmaal door betoverd, dan kom je er niet meer los van. Net zoals Angelina die elke keer maar weer terug blijft gaan…
